Pinoy PlayStation

^plano ko din dati yang new zealand dati nung bago ako umalis ng SG kaso nung naka uwi na ko narealize ko mas maigi nasa pinas na lang din ako...oo mlaki nga ang kita pero iba ang burnout mo pag OFW ka

grayfox17 wrote:^plano ko din dati yang new zealand dati nung bago ako umalis ng SG kaso nung naka uwi na ko narealize ko mas maigi nasa pinas na lang din ako...oo mlaki nga ang kita pero iba ang burnout mo pag OFW ka

Syempre iba ang OFW sa isang Immigrant. Dahil contract ka lang maybe two years then renew ka na naman ulit. Tsagaan talaga iyan, para makaraos. Kung makakahanap ng job na matagal tagal and may possiblity na maging permanent resident eh mas maigi iyon.

About my nephew again, just talked to him the other day. Nag apply lang siya online. Hiningi lang profile niya at asawa niya. Tapos naghintay lang ng isang taon ... ayon approve na immigrant. Wala ng show money. So i think puwede tayong mga Filipino na mag apply sa New Zealand, hindi masamang subukan. Kung nakatira ako sa Pilipinas i won't think twice to move there. Nauna na rin sa New Zealand iyong brother in law niya, so doon muna sila pansamantala nakatira.

^pwede matanong kung saang website sya nag apply ser? try ko lang wala naman mawawala eh hehehe....

Sumubok ako dati sa NZ. http://www.immigration.govt.nz/

Points system din. May age factor, field of career, college degree, etc.

Madali kaya makapasok sa nz? Kung bpo experience lahat icrecredit kaya yun? Showmoney wala noh?

Ano kaya age limit pag punta nz? Baka pag late 30s hindi na

Wala naman sigurong age limit dun. Yung iba ang technique, mag student visa. Pag naka-student visa, pwede ka rin magtrabaho.

Sa konti ng tao dun maghihigpit pa ba sila? Naghihigpit lang sila dahil sa health concerns.

Gusto ko magka buhay abroad. Gusto ko maging nomad.

Daniel wrote:Sumubok ako dati sa NZ. http://www.immigration.govt.nz/

Points system din. May age factor, field of career, college degree, etc.

naalala ko na sinubukan ko din to way back pagkagaling ko SG and pasado naman ako, di ko nga lang yata tinuloy yung ibang part ng application for migrant visa

skp_16 wrote:Gusto ko magka buhay abroad. Gusto ko maging nomad.

easier said than done

It is more difficult for us Filipinos but possible. I've been following several pinoy/pinay travel bloggers who were able to make traveling their lifestyle.

yung notion kasi ng mga pinoy na makapag abroad is actually straightforward and kung tutuusin madaling proseso lang basta qualified ang isang individual tsaka syempre kapag ginusto talaga ...the hard part comes in pag survival na sa abroad ang pag uusapan lalo na dun sa mga gusto maging immigrant, dyan na kasi papasok yung conflict mo sa sarili mo in dealing with homesickness, culture shock, overcoming temptation to overspend and a lot more. When it comes down to it, nagkakatalo lang talaga sa mentality nung tao yan.

Iyong pamangkin ko siguro nasa 34 or 35 yrs old siya ng pumunta siya sa new zealand last week. Not sure kung electrical or civil engineer with maybe 9 or 10 yrs experience sa U.A.E.

Ganon talaga ma home sick ka sa simula, pero may skype, tango at facebook na para update palagi sa mga relatives mo. May TFC & GMA channel na din para update ka din sa pinoy shows and balita. Mag videogames or mamasyal pag off mo para libangin mo sarili mo. I think mas marami ng paraan ngayon para hindi ka ma homesick compared like 10 yrs ago.

akala ko nung una immune ako sa homesickness kasi loner talaga ko pero once nakaranas ka ng hirap talaga, bigla na lang mag flashback syo yung pamilya mo tapos talagang mapapaiyak ka na lang. Siguro it would be safe that ALL ofw succumbed to homesickness atleast once abroad. Good thing about it is that it passes naman and you get to learn to live with it. It all just depends on how you would prioritize your work-life balance din. All my time in SG i never really relied on social media to communicate back home- call me old fashioned pero i always made sure I call up so I can hear my family's voice once in a while, naka prepaid lang kasi ako so a good 5 to 20 minutes of chatting over lunch is more than enough for me and I do that atleast once a week para makibalita. Dun lang solb na ang homesickness ko.

Naging pamatay oras ko na lang talaga is mag photography tsaka mag games sa bahay pag off, stressful kasi pag foreigner ka, ikaw ang target na batuhan ng mabibigat na trabaho most of the time

Credit Card ayan ang pamatay kung hindi ka marunong gumamit. Daming offers dito sa States, offeran ka nila sa bawat store na pasukan mo, kahit grocery store na offer na rin. Tsaka iyong car and house loan pamatay din iyan kung hindi ka marunong mag handle ng utang mo.

Darkshader wrote:Credit Card ayan ang pamatay kung hindi ka marunong gumamit. Daming offers dito sa States, offeran ka nila sa bawat store na pasukan mo, kahit grocery store na offer na rin. Tsaka iyong car and house loan pamatay din iyan kung hindi ka marunong mag handle ng utang mo.

di lang CC kundi pati mga postpaid plans ng phones, daming ganyan sa abroad na kukuha kuha tapos later on kakapusin sa pambayad tapos ang ending mag aawol sa work at lalayas na lang ng bansa ng basta na lang iiwan ang utang, nadamay pa tuloy yung mga matitinong nagttrabaho ...

Nag attend ako ng party ng boss ng asawa ko dito sa may Atherton, California yesterday. Grabe parang sa tv show ng the Rich & Famous. Mga bahay magkakalayo, hectares by hectares. Iyong bahay ng boss niya may ranch pa para sa goat, actually kahit kabayo puwede niya ilagay. From the entrance of the gate bricks na iyong flooring. Sa luwang ng lupain kahit mahigit 100+ cars puwedeng mag park. Nag pa kain siya from lunch until dinner buffet style ... sempre Filipino food at may ice cream at halo-halo pa. Siya ang Filipino nakilala ko naging successful sa America dahil sa tiyaga. Namigay pa ng pera sa mga bata, iyong anak ko binigyan niya mismo ng $300, pati mother ko $200 din. Kina kausap niya lahat ng dumating. Bait sobra, kuha pa daw kami ng halo halo ulit bago umuwi. Daming bisita, nasa 300+ siguro. Kung mahilig ka uminom ng wine & liquors, may open bar din. Halos puro Filipino employees ang inimbita niya at syempre management. Walang ibang lahi, siguro may nakita akong isang puti.

Depende sa bansa, ang unang kalaban mo, legal documents. Hanggang kailan ka pwede tumira. Kung OFW at contractual, hindi sigurado kung hanggang kailan pero pwede na yun kaysa turista lang ang visa.

Kung mabigyan ng resident visa, malaking tulong na yun.

Patay na itong topic na ito ah hehe anyway may updates ba sa new zealand or canada kung ano mga in demand jobs? Plano ko din is japan kung TEXT SPEAK VIOLATION tlga choice

baka makatulong. sa new zealand ito.

http://skillshortages.immigration.govt. ... e-list.pdf

Twing nakikita ko sa balita kung gaano na ang trapik sa Pinas, napapapasalaat na lang ako na kahit papano eh dito sa US eh hindi umaabot sa ganoon...